Iedere ochtend starten Pieter en ik onze dag met een glaasje vers geperst citroensap, aangelengd met wat water. Als wij gaan hardlopen eten we vaak pas achteraf. Inmiddels is dit al minstens 5 jaar onze routine. Zodanig dat we het missen als we de dag er niet mee kunnen starten.
Het is fris, lekker en gezond.
Citroenen bevatten veel vitamine C, oplosbare
vezels en plantenstoffen die veel vele gezondheidsvoordelen met zich
meebrengen. Citroenen kunnen mogelijk bijdragen aan gewichtsverlies en
bescherming bieden tegen hartziekte, bloedarmoede, nierstenen,
spijsverteringsklachten en kanker. Niet alleen zijn citroenen erg gezond, ze
hebben een typische, fijne smaak en geur die ze een heerlijke toevoeging maken
voor veel gerechten en drankjes. Citroenen zijn wereldwijd immens populair. Wat
maakt een citroen zo gezond? Een opsomming om vrolijk van te worden.
14 redenen waarom citroen
zo gezond voor je is
Citroen heeft een anti-bacteriële en antivirale werking. Het gaat daarmee allerlei ziektes tegen.
Citroenen bevatten grote hoeveelheden antioxidanten die vrije radicalen uit het lichaam afvoeren.
Het eten van citroen voorkomt verkoudheid en griep door de hoge dosis vitamine C
Citroen reguleert uw bloedsuiker en zal u helpen om een gemiddeld gezond gewicht te behouden. De pectine in citroen kan het hongergevoel tegen gaan, dus zal je de hele dag minder eten.
Citroen ondersteunt het lymfestelsel dat samenwerkt met de immuunsysteem en mindert de kans op griep, verkoudheid en koorts
Citroen bevordert de spijsvertering, maar ook de stoelgang.
Citroen helpt het verminderen van urinezuur in de gewrichten, waardoor de ontstekingen verminderen. Het is dan ook zeer nuttig voor mensen met artritis, omdat het de pijn vermindert.
Het citroenzuur uit citroenen kan helpen om nierstenen te voorkomen en vertraagt de opbouw van calciumzout stenen.
Citroen dood de malariaparasiet want de parasiet overleeft de stoffen in het bloed die van citroen afkomen niet
Citroenen verhogen de zuurstof opname in het bloed. (zuurstof = leven)
Citroenen bevatten ontzettend veel vitamine C. Vitamine C verbetert het immuunsysteem en zorgt ervoor dat ons lichaam sneller herstelt van infecties. Meng citroensap en honing door je thee wanneer je keelpijn hebt.
Citroenen doden de slechte bacteriën die in je mond zitten. Hierdoor ga je frisser ruiken.
Zuurgraad is een van de belangrijkste oorzaak van een ontsteking in de weefsels. Citroenen bezitten anti-inflammatoire eigenschappen, dat de zuurgraad verlaagd.
Citroenen voorkomen cholesterol afzetten in de aderen en voorkomt daarmee hart en vaatziekten waaronder een hart infarct
NB Drink het met een rietje, anders tast het zuur jouw tandglazuur aan!
Sorry dat er nog een plastic rietje op mijn foto staat, het zijn de laatsten, dan ben ik ook over op karton 😉
Jeetje waar begin ik aan. Ga ik dit echt doen? Een hele marathon? Gaat dat wel lukken? Gaat mijn lijf dat wel trekken Achteraf denk ik, tuurlijk wist ik dat ik het ging doen en ging afmaken, maar zo zeker was ik er niet van. Het verhaal van Annemiek Smaal – ChilLrunner
De aanloop
De weg er naartoe vond ik niet zo vanzelfsprekend. Half 2016
, nadat ik zo’n twee maanden zelf had aangeklooid met hardlopen, ben ik onder
begeleiding van Karen en Pieter gaan hardlopen bij Chillrunning. Eerst nog met
niet al teveel vertrouwen in mijn eigen hardloopskills. Beetje bij beetje heb
ik het hardlopen met hun ondersteuning verder op- en uitgebouwd. Doel was
vooral meer energie krijgen en gezellig samen sporten.
Op een gegeven moment stelde Pieter voor met een
hardloopmaatje mee te doen aan de Midzomernacht halve marathon (MZNHM). Mijn
eerste 11 kilometer. En ik vond
het een afstand. Een jaar later (2018)
heb ik voor het eerst een halve marathon gelopen. Harstikke blij dat het me was
gelukt en ook nog helemaal op neusademhaling. Ik kon me er toen absoluut niets
bij voorstellen dat een hele marathon een optie zou zijn, maar toch was ik ook
wel nieuwsgierig of ik mijn grenzen kon verleggen. Tja en als ik dat thuis roep, gaat Hendrik-Jan (mijn man) meteen
googlen welke leuke marathons er zijn… En dat zijn er veel… Toch was ik er
nog niet van overtuigd dat het erin zat. Wedstrijdjes lopen is sowieso niet zo
mijn ding, maar een doel voor mezelf hebben met hardlopen, vond ik toch
eigenlijk fijner dan ik dacht.
Pieter raadde me aan eerst een aantal halve marathons te
lopen, zodat mijn lijf meer zou wennen aan grotere afstanden en de kans op
blessures kleiner was. Nadat ik begin 2019 de halve van Egmond had gelopen,
daarna een halve Two Rivers en nog een keer de MZNHM, bleef het toch een beetje
kriebelen en was ik benieuwd of een hele marathon erin zou zitten. Ook na de
zomervakantie hield dit gevoel aan. Karen zei al een keer: ‘als je er een gaat
lopen, kies dan een leuke’. Dus werd er na het avondeten weer een keer gegoogled.
Dit keer naar Marathons in Europa en ik moest nog voldoende weken hebben om te
trainen. We kwamen uit de op de Maratona di Pisa (Italië), een niet al te groot
event en vooral een vlak parcours. En dat is zeker fijn. Want 42,195 km is toch
echt wel een stukje… We hadden nog 15 weken om ons voor te bereiden. Want ik
ging natuurlijk niet alleen. Hendrik-Jan deed ook mee!
Ik moest dus nog wel even aan de bak. Trainingen variërend
van zo’n 9 tot 35 km, 4x per week.
Soms samen met Hendrik-Jan, vaak alleen en soms met onze dochter Bibi (9
jaar). Deze bikkel heeft namelijk rondjes van 28 km meegefietst. Op die manier
waren de wisselduurloopjes veel leuker. Ook de support vanuit onze Chillrunningsgroep
was echt super. Kaartjes, filmpjes, M&M’s (want voeding is ook belangrijk),
appjes, overal werd aan gedacht. En dan wordt het toch wel spannend, want ik
moest die marathon nog wel gaan uitlopen. Mijn allereerste marathon.
Zondag 15 december 2019
6.30 uur Ruim voor de wekker wakker. Of eigenlijk helemaal niet
zo heel diep en veel geslapen. Heel gespannen, nee eigenlijk meer een gezonde
spanning. Ik had tijdens het trainen geen grote blessures, had heel wat
trainingskilometers gemaakt en was er eigenlijk wel klaar voor. Ontbijten en
dan in hardloopoutfit en extra trui richting de start. Het hotel was ongeveer
een kilometer van de toren van Pisa en dus van de start verwijderd. Perfect om
een beetje in te lopen. De
adrenaline neemt toe.
8.30-9.00 uur Nog even inlopen, tas afgeven, foto’s maken bij
de toren en dan echt naar de start. En dan vraag je je af. Waarom ben ik er ook
alweer aan begonnen… Vier uur hardlopen is lang… Hopelijk werkt mijn lijf
mee. Wat duurt wachten dan lang… En dan eindelijk om 9 uur mogen we. De onrust zakt vrij snel en we kunnen in
een rustig marathontempo (5.30-5.45 min/km) bij een pacegroep aansluiten. Super
om samen te lopen! Hopend dat Hendrik-Jan, de hele marathon ging lopen en niet
bij 11 km zou kiezen voor een halve. Hij had immers heel wat minder
trainingskilometers gemaakt en liep vooral voor mij mee.
Van enkele andere lopers het advies gekregen elke 5 km te
vieren. Dat maakt het overzichtelijk en behapbaar. Dat heeft me dan ook zeker
geholpen. Niet veel gepraat en dus voornamelijk gelopen op neusademhaling.
Vooral veel genoten van de omgeving en het samen lopen. Want wat was het tof om
dit samen te kunnen doen.
10 km De eerste 10 km zitten erop. Gaat eigenlijk best lekker.
We lopen stabiel mee met de pacers. Iedere vijf km is er een drankpost met
fruit (vaak banaantjes) en regelmatig sponzen. En ook onderweg bieden de pacers
drinken aan. We komen dan ook niks tekort. Even checken hoe Hendrik-Jan gaat.
Hij heeft het zwaarder dan ik, maar is ook warmer gekleed. Maar goed, hij geeft aan dat alles verder wel ok is. Het weer is prima.
Het is droog en het waait bijna niet. Ik loop dan ook in korte broek en een
Chillshirtje. Bij het splitsing halve en hele marathon loopt hij nog steeds met
me mee. Eigenlijk zitten we gewoon lekker in de flow en was ik me pas bewust
van het keuzemoment nadat we deze gepasseerd waren. Fijn, hij gaat ook voor de
hele! Inmiddels zijn we de stad wel uit en lopen we langs velden richting de
kust. Prachtige omgeving!
25 km We zijn over de helft heen. We hebben het hele stuk samen
kunnen lopen. Super! Langzaamaan zakt Hendrik-Jan iets af. Gevraagd wat te doen.
Hij geeft aan dat zijn hartslag teveel omhoog gaat en dat hij meer moet
afzakken om deze lager te krijgen. Maar ook dat ik vooral met de pacers door
moet lopen en mijn eigen ding moet doen. Blij dat we zo lang samen hebben
kunnen lopen, hebben we elkaar succes gewenst en ben ik bij de pacers gebleven.
Prachtig stuk langs de kust te gaan.
35 km Tot nu toe stabiel gelopen. Lekker op neusademhaling en lol
gehad met de pacers. Ze spreken amper Engels, maar de sfeer is top. Mijn
hartslag kruipt inmiddels iets omhoog bij dezelfde snelheid. Ik twijfel erg of
ik moet afzakken, 7 km is nog best ver, zeker als je er al 35 in je benen hebt.
Ik wil het parcours graag vlak uitlopen, maar ja dan wel “Chill”. Ik kies er
dan ook voor om toch iets af te zakken. Een pacer probeert me nog wel te laten
aanhaken, maar ik blijf toch bij mijn besluit om op een iets lagere hartslag
verder te lopen. Dat is voor vijf
kilometer nogal pittig, maar gelukkig ben ik de man met de hamer niet
tegengekomen.
40-42 km De laatste twee kilometer ben ik gedragen door mijn
omgeving. Zodra je het stadje weer inloopt, word je letterlijk door iedereen
aangemoedigd. Dat geeft zo’n geweldig gevoel. Je weet dat je de wedstrijd gaat
uitlopen. Dat geeft heel veel extra energie. De laatste kilometer zet je dan
ook nog even aan. Niet dat dat het verschil nog maakt, maar het voelt wel goed.
Eindtijd 4 uur 3 minuten en 30 seconden, 42,3 km. Super tof! De pacers hebben
nog even op me gewacht en me binnengehaald. Wat een ervaring. Echt super!
Daarna meteen gekeken waar Hendrik-Jan was. Hij zat een paar kilometer achter
mij. Eerst gebeld met Karen en Pieter en de Chillrunninggroep geappt. Even
gewacht en ook Hendrik-Jan is gefinisht! Super trots. Wat een bikkel! En nu een volgende doel bepalen!
Wil je nog lekkerder in je vel zitten; GAKOUD DOUCHEN.
Het zal even wennen zijn, maar pas de neusademhalingsoefening toe die ik je geleerd heb*; Vlak voordat je de koude douche onder stapt, adem diep in en uit via je neus. Maak je adempauze zo lang dat deze aangenaam en rustgevend voelt. Herhaal dit en stap daarna in de douche. Blijf door je neus ademen. Probeer iedere dag de tijd onder de douche te verlengen. Van 3 seconden naar ca 3 a 5 minuten.
Pieter en ik douchen al jaren met koud water, niet constant. maar momenteel alweer een paar maanden. Zelf ben ik ooit begonnen met koud afdouchen; de laatste minuut onder de douche de kraan naar koud draaien. Inmiddels vind ik het veel fijner om alleen maar koud te douchen. Alleen bij het haren wassen vind ik het nog wel eens fijn om de kraan wat warmer te zetten in het begin en heb uiteindelijk toch weer koud te draaien. Maar na het sporten is mijn douche alleen nog maar koud. Hoe? Net zoals je een koude zee ingaat; even je handen en polsen, nek en gezicht nat maken met water uit de handpalm, dan je enkels, je kuiten en verder naar boven tot je eronder staat.
Het is niet de bedoeling dat je je lichaam in de stress laat schieten onder de douche: adem rustig, blijf kalm. Je zal veel profijt hebben van de ademhalingsoefeningen en de koudetraining. Het is erg interessant. Hoe het werkt? Nadere toelichting onderaan in dit artikel.
5, nee 6 REDENEN OM KOUD TE DOUCHEN
1. Je activeert je vetverbranding. Dat je met hardlopen je energiezuinige vetten aanspreekt is natuurlijk mooi. Van die energievoorraad heb je meer dan genoeg. Door koud te douchen voor je gaat lopen activeer je de vetverbranding al voor je begint met trainen. (Karen: mmm wie doet dat? Is het proberen waard)
2. Goede doorbloeding. Door koud te douchen vernauwen je bloedvaten. Hierdoor gaat je bloeddruk omhoog en je bloed wordt ‘krachtiger’ door je lijf gepompt. Is de koude douche afgelopen? Dan zakt de bloeddruk weer, maar de doorbloeding blijft beter.
3. Geeft energie. Een koude douche verkwikt op een aangename manier. Het is even wennen, maar als je ’s ochtends een dot energie wil hebben, dan is een koude douche beter dan koffie. Koude-expert Linda Koeman zei zelfs: ‘Man, je krijgt er niet alleen energie van. Je kunt de hele wereld aan.’ Wij Karen en Pieter, ondervinden het ook al jaren.
4. Je hebt het minder koud in de winter. Door te trainen met kou heb je het in de winter geheid minder koud. Zo kun je door de koude douche het hele jaar door prima buiten hardlopen.
5. Het is goed voor je huid; je huid wordt echt gladder en strakker.
6. Karen: Ik voeg er zelf graag een punt 6 aan toe: Geef je immuunsysteem een boost!Het is wetenschappelijk bewezen dat koud douchen een perfecte stress-remmer is; precies wat je nu nodig hebt om je immuunsysteem te versterken tegen COVIC19. Voor in het dagelijks leven en voor al onze hardlopers zou ik dit willen aanraden.
Dit komt omdat een koude douche de afgifte van endorfine stimuleert. Endorfine is een stofje in ons lichaam dat werkt als een natuurlijke ‘feel good drug’, ofwel het zorgt voor aangename gevoelens. Ten eerste heeft endorfine een direct remmende werking op onze stresshormonen. Ten tweede reguleert endorfine op haar beurt weer de afgifte van serotonine en dopamine. Ook dit zijn hormonen die onder andere invloed hebben op onze stemming, zelfvertrouwen, geheugen, seksuele activiteit en eetlust. Logischerwijs heeft daarom een tekort aan deze gelukshormonen een negatieve invloed hierop. Daarnaast kan de koude douche een positieve bijdrage leveren aan de behandeling van een depressie. Bij mensen die lijden aan een depressie is sprake van een verstoorde huishouding van de hierboven genoemde gelukshormonen. Een koude douche kan bijdragen aan het herstel van de balans van deze hormonen. Ook bevindt zich in onze huid een grote hoeveelheid aan kou-receptoren. Wanneer deze receptoren worden blootgesteld aan koud water vindt er een overweldigende uitstoot aan zenuwimpulsen plaats vanuit de zenuwuiteinden in de huid naar de hersenen, wat opnieuw een anti-depressieve werking heeft.
HOE WERKT HET?
Je lichaam heeft 125.000 km aan bloedvaten. Die bloedvaten zorgen er samen voor dat biljoenen cellen in je lichaam voortdurend voedsel en zuurstof krijgen. Je kunt je voorstellen dat als de bloedvaten hun werk goed doen, dat je brein dan beter functioneert omdat het meer zuurstof en voeding krijgt. Datzelfde geldt voor je spieren, darmen, hart, lever, enzovoort.
In je dikke slagaders kun je je hartslag voelen kloppen. De aorta is één van de bekendste slagaders. Deze verbindt je hart met de andere slagaders. De kransslagaders zorgen ervoor dat je hart zelf ook bloed krijgt. Je hoofd en hersenen krijgen het bloed via de hoofdslagaders. Bloedvaten vertakken en brengen zo bloed door je lichaam. Kleinere bloedvaten worden haarvaatjes genoemd, omdat ze zo dun zijn. Door de dunne wanden kan de zuurstof en de voedingsstoffen uit de haarvaten naar je weefselcellen sijpelen. Aderen brengen zuurstofarm bloed weer terug naar het hart. Vanuit de darmen gaat het bloed via de poortader eerst nog naar de lever, waar het zoveel gezuiverd wordt van slechte stoffen.
Goed. Wat heeft dit te maken met een koude douche?
Dat gigantische web van bloedvaten is dus een belangrijke schakel bij tig functies van je lichaam. Dus als je bloedvaten open staan en hun werk goed doen, dan heeft je hele lichaam daar profijt van.
Door blootstelling aan koude, bijvoorbeeld door in een koude douche te nemen, sluit je lichaam automatisch de bloedstroom naar de minder vitale lichaamsdelen. Armen en benen krijgen minder bloed, daar vernauwen de vaten. Dat is nodig zodat de vitale lichaamsdelen – hart, lever, longen en nieren – wél voldoende doorbloeding hebben. Armen en benen beginnen te tintelen en het kan ook branderig aanvoelen. Als na deze blootstelling aan koude het lichaam weer warm wordt, dan gaan de vaten open en komt de doorbloeding op gang
DUS …wie durft? En laat het mij weten! Succes!!
*Niet bekend met de ademhalingsoefeningen? Ik geef regelmatig workshops, neem even contact op dan maken we een afspraak.
In de sneeuw merk je pas echt dat je wat aan je looptechniek hebt. De trainingen waarin oneindig geoefend wordt op de juiste voetlanding, voetplaatsing en de afzet werpen nu hun vruchten af. Veel mensen mijden de sneeuw, vind het lopen erin glibberig en daarmee gevaarlijk. Het klopt dat het wandelen in de sneeuw zoiets is als over een strand met heel mul zand lopen. Bij elke wandelpas glijdt de voet na de landing alle kanten op. Men voelt zich instabiel en gaat al gauw krampachtig lopen met alle gevolgen van dien.
In de sneeuw loop je echter het beste op techniek: loop net als op mul zand; luchtig, licht en veerkrachtig. Haal de kracht uit je voetboog en ondersteun je pas met je armen. In feite is het een soort skipping, kort reactief grondcontact, waarmee er zo min mogelijk wrijving onder de voet ontstaat. Op deze manier raak je de sneeuw snel en effectief en is er minder kans op uitglijden. Is het nieuw voor je en heb je dit nog niet getraind? Start dan met wandelen in de sneeuw en probeer dan eens extra rustig te dribbelen door de sneeuw, plaats je voeten licht en ritmisch onder je. Het voelt al meteen zoveel lichter dan het wandelen. Je armen versterken je beweging en helpen met het evenwicht. Lekker gaan en Succes!
PAS OP!
Bovenstaande geldt vanzelfsprekend niet als de onderlaag van de sneeuw bevroren en ijzig is.
Je bent tenslotte nog altijd zelf verantwoordelijk voor de keuzes die je maakt. Voor ons zijn er twee harde regels/redenen om niet buiten hard te lopen; bij ijzel en bij (dreiging van) onweer.
Dus ligt er lekkere plaksneeuw of verse kraaksneeuw? Dan nu lekker naar buiten en genieten van deze mooie dagen; het is voorbij voordat je het weet….
Soms zie je hardlopers gaan en krijg je bijna medelijden met ze. Ze lopen vaak een soort van stoïcijns naar de grond voor hen te kijken; lekker de zaken van de dag even door het hoofd laten gaan, opgaan in gedachten noemen ze dat vaak. Of ze lopen enorm te zwoegen, hijgend naar het pad kijkend, naarstig zoekend naar de runnersflow om achteraf te kunnen zeggen dat ze zo heerlijk hebben gelopen. Is dat ook daadwerkelijk zo? Kunnen deze lopers achteraf zeggen dat ze echt lekker gelopen hebben en dat ze van hun loopje hebben genoten? Door de ogen vlak voor je op het asfalt of de grond te richten gebeurt er het volgende: de wereld en je blik wordt heel beperkt, het hoofd zakt vaak steeds verder naar voren en het lichaam raakt op verkeerde manier belast, zelfs overbelast. Door het steeds verder in elkaar en naar voren zakken beperk je eveneens de borstruimte en daarmee je ademhalingsvermogen. Daarnaast ontgaat de omgeving compleet aan deze lopers. Dat het niet altijd even makkelijk gaat, dat is bekend. Maar je kan het ook fijn houden voor jezelf, zeker als je een langere duurloop loopt. Probeer maar eens het pad voor je te “screenen”, tot een meter of 8 voor je heb je in een heel snelle blik al gemonitord dat het pad vrij is van obstakels of wat er wel is. Genoeg tijd om daarop te anticiperen; een fractie van een seconde is daar genoeg voor, de rest van de tijd rest jou om meer te geniete. Zorg dat je lichaam een rechte lijn vormt, trek als het ware je hoofd omhoog aan dat denkbeeldige touwtje aan je kruin. Neus in de wind, schouders laag en kijk om je heen. Probeer eens te kijken wat het verste punt is dat je in de verte voor je kan zien. Draai je ogen ook eens naar boven, naar de wolken, de vogels, de bomen boven jouw pad en glimlach. Glimlach naar jezelf, of denk aan iets leuks, je zal zien dat je je meteen anders gaat volgen. Probeer het maar eens en laat mij maar eens weten hoe jouw ervaring was op dat moment! CHiLLax xK
Loop je regelmatig op verharde wegen? Wissel het eens af met in het park te gaan lopen. Onverhard is zo lekker en een goede afwisseling in je trainingen. Het mooie van het park is dat het altijd open is. Daar kan je zelf op ieder moment naartoe, zeker nu met deze lange dagen; het is er voor jou. Elk jaargetij heeft haar eigen charmes; nu zo vlak tegen de zomer genieten we van het fluitenkruid, dat wij hier in Zaltbommel, Bommels kant noemen. Tijdens de hardlooptraining biedt het alle mogelijkheden, van een ontspannen duurloop tot een intensieve heuveltraining. Alle technieken komen aan bod. Dat moet ook wel, je kan niet onbezonnen gaan hardlopen in het park, de zachte ondergrond vangt wel wat op maar de techniek leert je hoe je omhoog en omlaag kan lopen, hoe je op een ongelijke ondergrond snel kan reageren en misstappen kan voorkomen. Door je technieken (waaronder op een juiste ademhalingstechniek) te verbeteren en te werken aan het versterken van de juiste spieren, voorkom je blessures. Bij CHiLLrunning voegen wij aan de technieken het CHiLLe toe; de ademhaling voor, tijdens en na het hardlopen en het leren genieten van waar je op dit moment bent. Na de training, Hoe intensief ook, lekker voldaan naar huis of naar je werk met energie voor 10…
Wil je hier meer over weten neem dan contact op en loop een keer mee.
Ga jij met vakantie? Neem dan VOORAL je hardloopkleding mee en trek er lekker op uit!
Weet jij hoe zalig het is om in een compleet nieuwe omgeving hard te lopen, langs stranden, door leuke dorpen, in de heuvels, het maakt niet uit, je doet wat je thuis deed en het is compleet anders. het zijn nieuwe indrukken, je ziet nieuwe dingen, het ruikt anders, het loopt anders..
Zoek een strandje of een ander prachtig plekje voor je warming-up en je core-stability oefeningen.
Neem de tijd om eens goed adem te halen… nee niet DiEP maar GOED! Weet je het weer?😉
omdat het anders is is het des te mooier toe te passen wat je geleerd hebt, geniet daar juist van.
Zonde om je opgebouwde conditie aan de wilgen te hangen of juist hèt moment om het weer eens lekker op te pakken!
Luister, kijk, ruik, geniet!
CHiLLrunning wenst je een fijne vakantie, stuur mij eens een foto en vertel hoe het is geweest!💫
Een tijd geleden kreeg ik bij Rituals een sutra armbandje, SLOW DOWN stond erop. Het was op een mooi kaartje gestrikt met het verhaal dat het armbandje je eraan herinnert om dagelijks een momentje stil te staan en te genieten van de kleine dingen om je heen. Ik vond dat zo leuk en zette het op de kast. Een paar dagen later besloot ik het kaartje met het armbandje aan een vrouw te geven die het momenteel heel moeilijk heeft. Ik heb met haar gewandeld en haar laten ademhalen (PrimeTime) om wat meer rust te vinden. Ik gaf haar het armbandje en vertelde dat ik het ook gekregen had en dat zij het nu harder nodig heeft. Ze was er heel blij mee.
Soms is het fijn iemand te kunnen helpen met een kleinigheidje. Toen ik later in een Rituals winkel kwam vertelde ik wat ik met het armbandje had gedaan en dat ik wel vaker mensen meeneem tijdens mindful run en PrimeTime en vroeg of ik wat armbandjes kon kopen. De verkoopster dook achter de kassa, gaf mij een stapeltje kaartjes met bandjes en zei dat ik ze zo meekreeg voor de mooie geste.
Met een brok in mijn keel liep ik met de kaartjes naar buiten. Wat een lief mens, dit had ik niet verwacht..
Nu geef ik ze aan iemand die dat nodig heeft, met het verhaal dat ik het cadeautje doorgeef, Zola’s de geste van de verkoopster van Rituals zelf ..
Momenteel wordt de 5-weekse cursus in Zaltbommel gegeven. Dankzij het succes van deze cursus en het enthousiasme van de deelnemers in het afgelopen jaar starten wij per 8 april met de vervolgcursus die aansluit op de eerste cursus die wij in 2017 verzorgden.
Ook de basiscursus staat weer open voor inschrijvingen en is toegankelijk vanuit Geldermalsen en Zaltbommel. Deze basiscursus starten we vanuit het prachtige bos bij het Stroomhuis in Neerijnen.
Het is raadzaam om alvorens aan de vervolgcursus deel te nemen, eerst de basiscursus mindful run te volgen. Dit vooral omdat je de ademhalingstechnieken beter onder de knie zal krijgen door te starten bij het begin. Al eerder waren er deelnemers die de cursus op herhaling deden als verfrissing, om nog eens lekker de technieken tot zich te nemen en toe te kunnen passen.
In de vervolgcursus gaan we dieper in op onder andere het nut van een goede ademhaling. We besteden aandacht aan yoga, meditatie en NLP technieken worden gebruikt. We focussen op hoe je beter kunt omgaan met weerstand tijdens het hardlopen en hoe je dit toepast in je dagelijkse leven.
IK DOE MEE
klik hier en wij sturen je het aanmeldformulier
In de sneeuw merk je pas echt dat je wat aan je looptechniek hebt. De trainingen waarin oneindig geoefend wordt op de juiste voetlanding, voetplaatsing en de afzet werpen nu hun vruchten af. Veel mensen mijden de sneeuw, vind het lopen erin glibberig en daarmee gevaarlijk. Het klopt dat het wandelen in de sneeuw zoiets is als over een strand met heel mul zand lopen. Bij elke wandelpas glijdt de voet na de landing alle kanten op. Men voelt zich instabiel en gaat al gauw krampachtig lopen met alle gevolgen van dien.
